Last Chance to Listen

Afgelopen Zondag (gister) had de English IV Honor Class een "Holocaust Remembrance Day" georganiseerd. Het was een hele bijzondere dag omdat ze een museum hadden opgezet waarin de over alle kampen vertelden en over de mensen die het overleefd hadden en over de mensen die de gevangenen van de kampen gevonden hadden. Ze hadden een hal in de school behangem met zwart plastic en ze hadden tafels staan met allemaal foto's en dingen van WW II. Het voelde als een tunnel waaruit je niet kon ontsnappen. Misschien wel een beetje het idee de gevangenen hadden. Ook was er een Holocaust Survivor die ging praten. Dan realiseer je je hoe blij je moet zijn dat wij niet opgegroeid zijn in een tijd van oorlog en zulke onmenselijke omstandigheden. Het is eng, en hoe hij beschreef hoe hij naast een crematorium in een van de kampen zat en hoe hij mensen levend de ovens in hoorde gaan, dat doet echt pijn, dat mensen zo onmenselijk kunnen zijn. Het was goed dat hij de tijd nam om er over te praten. Om mensen duidelijk te maken dat dit nooit meer was gebeuren. Het was een erg gedenkwaardige dag.