Meet me in Saint Louis & Open Mic Night

Nu het basketbal seizoen over is heb ik besloten om mij niet zo zeer meer op sport te richten maar meer op het culturele/artistieke deel van de highschool. Dus had ik afgelopen week al mijn moet verzameld en auditie gedaan voor een rol in het toneelstuk “Meet me in Saint Louis”. Het verhaal gaat over een gezin waarvan de vader wil verhuizen naar New York voor zijn nieuwe baan. Maar de meiden van het gezin willen dit voorkomen omdat binnen een paar week de World’s Fair in St. Louis open gaat en juist de hele wereld nu naar Saint Louis wil. Het is een oud stuk maar met een grappige verhaallijn en natuurlijk met een goede afloop. Ik heb auditie gedaan en de rol gekregen van “Katie, de buitenlandse dienstmeid”. Je snapt natuurlijk wel dat ik deze rol gekregen heb omdat ik zo’n leuk accent heb volgens iedereen. Ik dacht dat ik helemaal geen accent had, maar blijkbaar toch wel. Nou prima, ik vind het namelijk super tof dat ik een rol gekregen heb! Ik heb niet heel veel zinnen maar het is ook best wel lastig om toneelstukken in het engels te onthouden en het dan ook nog eens correct uit te spreken. Al moet ik toegeven dat mijn engels veel beter is geworden en ik dan nu ook geen moeite meer heb met vloeiend engels te spreken. Maar zoals je waarschijnlijk wel al in mijn blogs leest is mijn Nederlands er absoluut op achteruit gegaan. Maar ik spreek het dan ook bijna niet meer. Ik kijk er naar uit om straks weer op het podium te staan en ik beloof dat ik de dvd mee neem zodat iedereen het thuis kan bekijken!
Verder hebben we gister voor Engels een “Open Mic Night” gehad waarin iedereen een gedicht kon voorlezen. We hadden de media-center omgebouwd tot een cafe met sfeerlichten en allemaal mooie kleedjes op de tafels en koffie en koekjes. Het zag er zo leuk uit dat ik wou dat het er altijd zo uit zag. Veel studenten hebben een gedicht voorgelezen en ook ik heb mijn gedicht laten horen. Ik heb het volgende gedicht voorgelezen:

God’s Garden

God looked around His garden
And He found an empty place
He then looked down upon the earth
And saw your lovely face

He put His arms around you
And lifted you to rest;
God’s Garden must be beautiful
He always takes the best.

He knew that you were suffering
He knew you were in pain
He knew you’d never ever
Get well on earth again.

So He closed your weary eyelids
And whispered “Peace be thine”
Then He took you up to Heaven
With Hands so gentle and kind.

It broke our hearts to lose you
but you did not go alone,
For part of us went with you
The day God welcomed you home.

Ik had voor dit gedicht gekozen omdat het een gedicht was dat ik een keer gelezen had toen ik een Nederlands poezie bundel moest maken. Ik vond het gedicht zo mooi, maar ik mocht hem niet gebruiken omdat het natuurlijk Nederlands moest zijn. Daarom dacht ik, mooi, dan kan ik hem nu gebruiken. Het was een erg leuke avond.